Wyżywienie załogi, śniadania, obiady, kolacje, prelekcje, szkolenia, uroczystości, imprezy, a po służbie życie prywatne, koncerty, kino, piwo, wódka i dobra zabawa w cieniu kombinatu śmierci. Oficerowie przychodzili do kantyny wraz z żonami i dziećmi, dla których były tam wyświetlane bajki na porankach filmowych, przykładowo kot w butach („Der gestiefelte Kater”), oczywiście wszystko obsługiwane przymusowo przez więźniów obozu. To wszystko zaledwie 450 metrów w linii prostej od bramy obozu „Arbeit Macht Frei”.

Budynek Kantyny o konstrukcji barakowej wykonany jest z drewna na murowanych fundamentach, posadowiony jest osiowo północ-południe na planie krzyża. Skrzydło wschodnie to część kuchni i całego zaplecza socjalnego, przylega do rampy kolejowej. Skrzydło zachodnie to część Sali oficerskiej i wydzielonej kantyny – „sklepiku/baru”. Skrzydło środkowe – największe (60 metrów długości) to olbrzymia sala na 2000 miejsc zakończona od południowej strony pełnowymiarową scena teatralną z budką suflera i ekranem kinowym, zaś jej północna część to główne wejście nad którym na piętrze jest projektorownia filmowa.